ابتدا باید برای استیک گوشت مناسبی انتخاب کنید بهترین انتخاب راسته گوساله یا فیله گوساله است و بعد باید انواع روش‌های طبخ گوشت استیک آشنایی داشته باشید. در ادامه همه دانستنی‌هایی درباره استیک را بخوانید

سس مورنی (Mornay sauce) یا اصطلاحا سس پنیر یکی از سس‌های فرانسوی و از مشتقات سس بشامل است که معمولا از اضافه کردن پنیر گریور یا پارمژان یا پنیر چدار سفید تهیه می‌شود. برخی اوقات نیز برای غلظت بیشتر و طعم دهی بالا به این سس خامه و زرده تخم مرغ اضافه می‌کنند. درباره منشا پیدایش سس مورنی بحث بسیار است، اما برخی بر این باورند ماری آنتوان کارِم آشپز افسانه‌ای فرانسوی ابداع کننده این سس بوده است و ایشان به افتخار دوک مورنی فرانسوی فرماندار سومور نام این سس را مورنی گذاشته‌اند. البته برای اولین بار بصورت مکتوب نام این سس در مجموعه خاطرات خانم بلِزینگتون در سال ۱۸۲۹ آورده شده است، که در آن اشاره می‌کند این سس توسط فردی به نام مارکیس مورنی و برادرش در یکی از مراسم‌های شارل دهم معرفی شد و شاید به همین دلیل به آن مورنی گفته می‌شود.

سس سفید یا سس بشامل (Béchamel sauce) یک سس پایه و قدیمی فرانسوی است که به عنوان یک سس پرکاربرد یا سس مادر در بسیاری از غذاهای فرنگی و بخصوص فرانسوی استفاده می‌شود. معمولا ترکیب سس بشامل با سایر مواد باعث ساخت سس‌های فراوان دیگری می‌شود همانند ترکیب سس سفید و پنیر که باعث بوجود آمدن سس مورنی شده است. سس بشامل بصورت دست نخورده نیز کاربردهای فراوانی در آشپزی فرنگی دارد بطور مثال در تهیه لازانیا سس سفید یک جز اصلی بحساب می‌آید اما به طور سلیقه‌ای گاهی به سس بشامل چاشنی‌های مختلف همانند خامه برای طعم دهی بهتر اضافه می‌کنند. این سس را بصورت افتخاری به نام بِشامل مشاور ارشد پادشاه لویی چهاردهم نامگذاری کردند اما از تاریخچه دقیق ساخت این سس اطلاعاتی در دسترس نیست. برای اولین بار در کتاب آشپزی ایتالیایی در قرن پانزدهم میلادی به این سس اشاراتی شده است، اما بصورت تفصیلی در سال ۱۶۵۱ در کتاب آشپزی شِف فرانسوا پیِرا به سس بشامل اشاره شده است. سس بشامل از زمانی که ابداع شد تا امروزه دستخوش تغییراتی فراوانی شده است در برخی منابع ذکر شده، سس سفید ابتدا از جوشاندن شیر و گوشت گوساله و اضافه کردن چاشنی‌های متفاوت بدست می‌آمده اما امروزه سس سفید از ترکیب آرد، شیر، کره و نمک یا ادویه دیگری بدست می‌آید.

سس مارینارا (Marinara sauce) یک سس گوجه‌فرنگی با اصالت ایتالیایی است که از گوجه‌فرنگی، سیر، سبزی و پیاز تهیه می‌شود. این سس خوشمزه در بسیاری از پاستا، پیتزا و اسپاگتی‌های ایتالیایی و آمریکایی استفاده می‌شود و طعمی بسیار لذیذ به آن‌ها می‌بخشد.

سنبوسه یا در اصطلاح عامیانه سمبوسه (در بسیاری از لغت نامه‌ها سنبوسه شیوه نگارش صحیح آن آورده شده است) خوراکی است که با خمیر پهن شده تهیه می‌شود و میان آن را با گوشت کوبیده و پیاز و ادویه پر می‌کنند و در روغن طبخ می‌نمایند(کارنامه در باب طباخی و صنعت آن، نوشته ایرج افشار). از این حیث که سنبوسه با خمیر تهیه می‌شود آن را نوعی پای (Pie) بحساب می‌آورند. سنبوسه که امروزه ما می‌شناسیم، سنبوسه‌ای است از ایران به هند راه یافته و با تغییر شکل و مزه دوباره از طریق شهرهای جنوبی به ایران و اکثر نقاط دنیا معرفی شده است. سنبوسه در اصل خوراکی متعلق به خطه خراسان و خراسان جنوبی بوده است که از آن برای تهیه آش معروفی به نام جوش‌پره یا آش جوشواره استفاده می‌شده است. به این ترتیب که نخود کوبیده را به همراه ادویه‌جات و پیاز خرد شده در لای خمیر می‌پیچیدند و فشار می‌دانند تا کاملا صاف و سفت شود و آن را در آب می‌پختند. قدیمی‌ترین اشارات مکتوب به این خوراک در کتاب تاریخ بیهقی در بین سال‌های ۱۰۳۵ تا ۱۰۴۵ میلادی آمده است که درباره بخشی از حکومت غزنویان است، این چنین اشاره شده است که : «ندیمان را بخواند و امیر، شراب و مطربان خواست و این اعیان را به شراب باز گرفت و طبق‌های نواله و سنبوسه روان شد»