در درجه اول فلوریست یا طراح طعم، یک شیمیدان مواد غذایی است و همانطور که از نام آن پیداست، بیشتر شیمیدانان مواد غذایی بر روی مواد شیمیایی غذاها، فساد آنها و اصول پایه ای برای بهبود آنها برای مصرف کنندگان کار می کنند.
تعداد کمی از مردم از علم مواد غذایی مصرفی روزانه شان، باخبرند. علم مواد غذایی شامل شیمی، زیست شناسی، فیزیک، بیوشیمی، میکروبیولوژی، تغذیه و مهندسی است، اما بخش عمده ای از درسهای علوم غذایی را شیمی تشکیل می دهد. شیمیدانان موادغذایی در بهبود محصولات غذایی و نوشیدنی ها می کوشند؛ در واقع روشهای فراوری حرارتی، تهیه، انجماد و بسته بندی را تجزیه و تحلیل و اثرات فراوری بر ظاهر، طعم، عطر، طراوت، ویتامین و مواد معدنی مواد غذایی را بررسی می کنند.
شیمیدان های مواد غذایی همچنین نمونه های محصولات را آزمایش می کنند تا از مطابق بودن غذاها و نوشیدنی ها با قوانین غذایی و الزامات برچسب گذاری اطمینان حاصل کنند. همچنین غذاهای جدید، مکمل ها و مواد نگهدارنده را آزمایش می کنند. به همین دلیل شیمی مواد غذایی، تجزیه و تحلیل همه چیز از مواد خام کشاورزی تا محصولات مصرفی مصرف کننده را شامل می شود.
طراحان طعم همواره از شغل خود به عنوان یک کار هنری یاد می کنند چرا که در صنعت طعم، یک طراح طعم زمانی موفق خواهد بود که علاوه بر تکیه بر دانش تخصصی خود، از خلاقیت به نحوه احسن استفاده کند و بتواند با استفاده از شناخت دقیق مواد اولیه طعم و تکنیک های آنالیز دستگاهی آنها، طعم های مورد نظر را خلق کنند.
برای اینکه طراح طعم شوید، در وهله اول باید در یکی از رشته های شیمی، زیست شناسی و یا علوم غذایی فارغ التحصیل شده باشید. سپس کار خود را به عنوان دستیار آزمیشگاه طراحی طعم زیر نظر یک متخصص طعم شروع کنید. در طی ۵ سال آموزش و یادگیری، شما قادر خواهید بود که به نوعی یک دفترچه از ویژگیهای مواد اولیه طعمی و ترکیب آنها باهم در تشکیل طعم های گوناگون تهیه کنید. سپس قادر به شرکت کردن در مصاحبه عضویت کارآموزی در انجمن متخصصان طراحی طعم خواهید بود و مصاحبه ای انجام می دهید که دانش و مهارت هایتان ارزیابی می شود. پس از گذشت دو سال، می توانید برای ارتقاء مجدد، مصاحبه ای انجام دهید تا بتوانید به عنوان یک طراح طعم دارای گواهینامه فعالیت کنید. با وجود این آموزشهای دقیق و سخت، تعجب آور نیست که بسیاری از افراد در حین این مراحل از ادامه راه منصرف شوند. بنابراین آنهایی که از چالش، خلاقیت و تنوع کار خود لذت می برند باقی خواهند ماند!
الزامات آموزشی
انجمن متخصصین طعم، یک فرآیند آموزشی دقیق برای طراحان طعم یا فلیوریست ها طراحی کرده اند. با این حال، در دسترس ترین رشته برای دستیابی به این تخصص، علوم مواد غذایی است. موسسه تکنولوژیست های مواد غذایی ۵۰ موسسه و مدرسه با دروس علوم غذایی را برای این تحصیلات معرفی کرده است. بسیاری از دانشمندان علوم غذایی با یک مدرک کارشناسی در شیمی و یا زیست شناسی شروع می کنند و سپس وارد علوم غذایی در سطح کارشناسی ارشد می شوند.
برای افرادی که مایل به آموزش و یا انجام تحقیقات بنیادی هستند، داشتن مدرک دکترا یا PHD مورد نیاز خواهد بود. شناخته شده ترین و معروف ترین دروس پیشنهادی و برنامه های درسی علوم غذایی در دانشگاه های معتبری چون دانشگاه های ویسکانسین، میشیگان، آیووا و مینه سوتا، و همچنین دانشگاه کرنل (نیویورک)، راتگرز (نیوجرسی) و دانشگاه کالیفرنیا دیویس برگزار می شود.
نتیجه گیری
طراحان طعم قادرند تا طعم های غذایی خاصی را از طعم “کره پاپ کورن” تا “طعم توت فرنگی” تولید کنند. همانند بسیاری از حرفه های دیگر، نیاز به طراحان طعم روز به روز بیشتر خواهد شد.
از زمانی که یخچال در دسترس عموم مردم قرار گرفت، تولید کنندگان مواد غذایی و مصرف کنندگان به طور یکسان متوجه یک مشکل مهم شدند. طعم غذاهای فرآوری شده مانند طعم غذاهای تازه نیستند. در جریان فراوری، غذاها به سادگی طعم و عطر خود را از دست می دهند، و این موضوع موجب شد تا مصرف کنندگان بعضی از غذاهای فراوری شده را نخرند. راه حل این مشکل زمانی مشخص شد که معلوم شد با کمک برخی مواد شیمیایی خاص، طعم غذا می تواند تغییر یابد.
باید یادآور شد که هیچ فعالیت و یا گام مشخصی نمی تواند تضمین کننده این باشد که شما حتما به یک متخصص طراحی طعم تبدیل خواهید شد. در حالی که بسیاری از این متخصصین شیمی دان هستند، اکثر آنها هیچ گونه آموزش رسمی ندیده اند. در حقیقت، دانش و هنر طراحی از طریق تجربیات عملی بدست می آید چراکه بسیاری از این متخصصان به عنوان کارآموزان در شرکت های تولید طعم مشغول به کار هستند. با این حال یک مدرسه در فرانسه وجود دارد که به آموزش طراحان طعم آینده می پردازد.
