آداب معاشرت اساس مهمان نوازی است. به همین دلیل هتل ها و رستوران ها اهمیت زیادی به آداب معاشرت پیش خدمت ها می دهند. این افراد کسانی هستند که به مهمان ها خدمات ارائه می دهند و مستقیما مسئول رضایت مندی مشتریان هستند. رستورانهایی که خدمات استاندارد خود را در حد عالی نگه می دارند، می دانند که پیش خدمت ها، مترجم چشم انداز شرکت در خدمات و خالق تجربه ای به یاد ماندنی برای مهمانان هستند.
فرهاد زعفری مدرس دانشگاه هتلداری و مولف کتابهای تخصصی
سوئییس شهر مونترو سالن وی آی پی رستوران جهت اجلاس گروه 1+5
سفر نامه ایران شف به دور اروپا و اینبار کشور اسپانیا بازدید از شهرهای بارسلونا و مادرید و تحقیق ذائقه های مردم کاتالونیا جشواره گوجه و گاو بازی تاپاس های خوشمزه اسپانیا جاتون خالی.
آشپزخانه اسپانیایی سفره ی بسیار متنوعی است از غذاهای مخصوص و محلی و از این رو سخت است که تنها یک یا چند نوع را به عنوان غذای خاص این سرزمین معرفی کرد. تاریخ اسپانیا تاکنون دستخوش تغییرات زیادی بوده، از این رو آشپزخانه این کشور هم تحت تاثیر فرهنگ های مختلف قرار گرفته و مجموعه ای از غذاهای متنوع را شامل می شود. بطور کلی ماهی و غذاهای دریایی و در بین سبزیجات سیب زمینی و جبوبات نقش مهمی را ایفا می کنند.
ویژگی های بارز سفره اسپانیایی:
خورش و خوراک های پرمایه و مفصل همراه با حبوبات
استفاده فراوان از گوشت، به خصوص ماهی و خوراک¬های دریایی (سبزیجات اغلب بصورت مخلفات سرو می شود)
استفاده زیاد از انواع روغن زیتون
سیر در اکثر غذاها به وفور مورد استفاده قرار می گیرد.
ادویه جات و سبزیجات معطر نقش اندکی در سفره غذاهای داشته و به ندرت مورد استفاده قرار میگیرند.
ترکیبات و اجزای غذاهای اسپانیایی اغلب پوره و یا چرخ شده نیستند، بلکه جدا و قابل تشخیص هستند.
سس استفاده چندانی ندارد، سالاد ها اغلب بدون ادویه و چاشنی خاصی سرو می شوند و تنها با روغن، نمک و فلفل مزه-دار می شوند.
آشنایی با فرهنگ، آداب و رسوم و روحیات کشورهای مختلف به گردشگران و علاقه مندان به سفر کمک می کند که هنگام سفر راحت تر بتوانند با جامعه محلی و مردم بومی ارتباط برقرار کرده، در نتیجه تجربه سفر خود را ارتقا دهند.
ایتالیایی ها اصولاً ملتی با فرهنگ بوده و از ادبیات، هنر، شعر و موسیقی بسیار غنی برخوردار هستند و اعتقاد آن ها به مذهب کاتولیک بر تمامی جنبه های هنری و فرهنگی این کشور نفوذ داشته است. ایتالیایی ها سخت پایبند به مذهب هستند و آداب و رسوم فرهنگی آنان از مذهبشان سرچشمه می گیرد. ایتالیایی ها بیشتر در تعطیلات خود در جشن های کلیسای کاتولیک شرکت می کنند. در نظر مردم این کشور «جشن نام گذاری » هر کس مهم تر از جشن تولد او به شمار می رود، زیرا هر فرد ایتالیایی را به نام یکی از قدیسان می خوانند. میان مردم و قدیسان رابطه ای نزدیک وجود دارد. هر روستایی ایتالیایی قدیسی دارد که حامی اوست و مردم شهر از قدیس خود انتظار دارند که شهر را از گزند حوادث بر کنار دارد و در عوض مردم به وی، کلیسا و کشیش، هدایایی چون جواهراتی که باید به تاج قدیس نصب شود و پوشش مخصوص محراب را اختصاص می دهند و در حق وی طاعت و عبادت و مراسم مذهبی به جای می آورند. ایتالیایی ها بر حسب فطرت ورزش دوست هستند و به فوتبال و انواع و اقسام مسابقه ها دلبستگی دارند.
سفرنامه ایران شف به دور اروپا
دیپلماسی آشپزی که به عنوان دیپلماسی گوارشی شناخته می شود ، یک نوع از دیپلماسی فرهنگی است که خود زیر مجموعه ای از دیپلماسی عمومی است. فرض اساسی این است که "ساده ترین راه برای جذب قلب و ذهن ها از طریق معده انجام می شود. برنامه های رسمی دولتیِ دیپلماسی آشپزی در تایلند، کره جنوبی، مالزی، پرو، و ایالات متحده ایجاد شده است.
اصطلاحات "دیپلماسی آشپزی" و "گسترو دیپلماسی" (دیپلماسی گوارشی) از اوایل 2000 میلادی توسط دو دانشمند دیپلماسی عمومی Rockower و Sokol ابداع شد و اولین تاثییرات آن یک مقاله در اکونومیست 2002 در مورد برنامه جهانی آشپزخانه تایلندی بود.
فرهاد زعفری محقق غذا و مدرس دانشگاه
دوره مدیریت رستوران داری ترکیبی از مهارت های مدیریتی و رستوران داری را برای دانش پذیران فراهم کرده است و تمرکز خود را بیشتر روی موضوعات مدیریت خدمات و تهیه غذا معطوف کرده است. این دوره به دانش پذیران انواع روش های خلاق را آموزش می دهد تا بتوانند از آن ها در رویارویی با مشکلات و چالش های مربوط به امور رستوران خوداستفاده کنند. شرکت در این دوره می تواند مزایای فراوانی در موقعیت های بین المللی برای دانش پذیران داشته باشد. علاوه بر این، با تقویت مهارت های رهبری در خود ، افراد میتوانند از آن ها در موقعیت ها و مشاغل مختلف بهره ببرید.
این دوره فرصت بسیار خوبی برای متخصصان حوزه های رستوران داری و آشپزی می باشد، تا بتوانند علاوه بر تقویت مهارت های مدیریتی ، با اصول تفکر انتقادی، مسئولیت پذیری،تکنیک های حل مساله، امور مالی و اصول خدمات مشتریان هم آشنا شوند. تمرکز این دوره بیشتر روی مهارت های مربوط به نظارت، مدیریت بودجه، روش های سرویس دهی در رستوران، بهداشت مواد غذایی ، چیدمان، دکوراسیون، و تجهیزات رستوران می باشد. همچنین این دوره دانش پذیران را با دانش و مهارت های لازم برای پذیرش درمشاغلی مانند مهمان نوازی نیز آماده می کند. با درک کامل از موضوعات کلیدی در این صنعت، دانش پذیران می توانند به راحتی الگوهای تغییر در تقاضا های مشتریان را تشخیص دهند و بر اساس آن ها اهداف کاری خود را تعیین کنند. بنابراین این دوره مدیریت رستوران در آکادمی ایران شف شما را برای پذیرش در مشاغل مرتبط با رستوران داری و تهیه غذا آماده می کند.
دوره مدیریت رستوران در محل آکادمی ایران شف با همکاری دانشگاه ام اچ کالج مالزی با مدرک معتبر دارای امتیاز مهاجرتی و کد رجیستری
چرا رستوران ها در همان سال اول ورشکست میشوند-؟ این روزها رستورانداری و تاسیس رستوران یکی از کسب‌و‌کاری‌هایی است که خیلی از افراد به آن توجه می‌کنند اما شاید بخش زیادی از سرمایه‌گذاران این حوزه از این مسئله اطلاع نداشته باشند که این شغل درست است درآمد خوبی دارد اما ریسک‌های بسیاری هم در خود دارد که توجه به آنها می‌تواند موجب بقا و بی‌توجهی نسبت به خطرات این شغل می‌تواند به راحتی موجب ورشکستگی در این سرمایه‌گذاری شود.
فرهاد زعفری مدرس دانشگاه
شرکت ایران شف مرکز تخصصی راه اندازی رستوران 100%100 تضمینی
مقدمه
اگر تهیه غذای خوب و ارائه خدمات عالی برای شما مهم است، این یک شغل مدیریتی است که مناسب شماست. رستوران نوعی بنگاه است که در آن خوراک و نوشیدنی ارایه و در همانجا صرف می‌شود .مطلوبیت خوراک ارایه شده، چیدمان مناسب و پاکی و تمیزی و… می‌تواند در کیفیت رستوران و شهرت آن نقش به سزایی داشته باشد.
مدیر رستوران مسئول اطمینان یافتن از رضایت مشتریان نسبت به کیفیت غذاها و خدمات ارائه شده است. او باید توانایی مدیریت کارکنان خود را داشته و در ارائه خدمات به مشتریان عالی و قوی باشد. مدیر رستوران باید بر کلیه امور رستوران از جمله روند تهیه و کیفیت مواد اولیه، ظاهر کارکنان و برخورد آنها با مشتریان و… به صورت روزانه نظارت کند.
برخلاف تصور برخی مدیر رستوران فردی نیست که در یک دفتر نشسته باشد و منتظر دریافت گزارش از کارکنان و مشتریان باشد. او فردی فعال است که باید مرتبا و روزانه در جریان کلیه امور بوده و با بازدید از بخش های مختلف، بر آنها کنترل داشته باشد.
شرکت ایران شف مرکز تخصصی راه اندازی رستوران صفر تا صد
اصطلاح منتقد غذا (Food critic)، نویسنده غذا یا منتقد رستوران برای کسانی استفاده می‌شود که غذا و عملکرد رستوران‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهند و نتایج خود را منتشر می‌کنند. این افراد عموما نتایج تجزیه و تحلیل خود را در نشریات و مجلات چاپی و آنلاین به اشتراک می‌گذارند؛ البته نباید این نکته را فراموش کرد، کسانی که با این عناوین شناخته میشوند کارشناسان بسیار زبده‌ای هستند.
نقد غذا یک حرفه‌ی عالی برای کسانی است که در مورد هنر آشپزی و البته نویسندگی در مورد آن، شور و اشتیاق زیادی دارند. برای شروع کار در این زمینه، لازم است که از طریق بررسی‌های فردی، تا زمانی که بتوانید آن را به کار تمام وقت خود تبدیل کنید، رزومه کاری مناسبی ایجاد کنید. خودتان را با منتقدان غذا آشنا کنید و در صنعت غذا درگیر شوید تا تجارب مهمی کسب نمایید. هنگامی که به عنوان یک منتقد شروع به کار کردید با سایر منتقدان ارتباط برقرار کنید و تمرین و پشتکار داشته باشید، و برای ایجاد شخصیت در این حرفه اصول اخلاق را در کار رعایت کنید.
فرهاد زعفری محقق غذا و مدرس دانشگاه
در گذشته عنوان فود تیستر (food taster) یا چشنده غذا به کسانی گفته می‌شد که در دربار پادشاهان یا اشخاص بسیار مهم فعالیت می‌کردند و وظیفه این اشخاص تیست غذا از لحاظ سلامتی (عاری بودن از سموم) و بعد طعم و مزه غذا بود. همچنین این اشخاص خود در مراحل تهیه‌سازی غذا حضور و فعالیت داشتند.
ایران شف
امروزه عنوان فود تیستر به کسانی گفته می‌شود که به جز داشتن حس چشایی بسیار قوی دارای اطلاعات بسیار بالایی درباره خوراک، مواد غذایی، نوع طبخ و صنایع وابسته هستند. تیستر شغل بسیار حرفه‌ای و منتقدانه است و این اشخاص نیازمند تخصص و تجربه بالایی در این امور هستند، بطوری که امروزه در سراسر دنیا افراد مختلفی با عناوین تیستر کره، تیستر پنیر، تیستر نوشیدنی‌ها، تیستر قهوه و حتی تیستر غذای سگ، کله پاچه، کباب، پیتزا، فلافل، آبگوشت و .... وجود دارد.
امروزه اکثر تیسترها یا منتقدان غذا، خود تحصیل کرده صنایع غذایی یا رشته‌های مرتبط با تغذیه در دانشگاه های طعم شناسی و آشپزی هستند که به جز تحصیلات و تجربه بالا دوره‌های تخصصی تیست غذا را نیز گذرانده‌اند.
فرهاد زعفری محقق غذا و مدرس دانشگاه
اخیرا در ضمیمه ادبی تایمز تبادل نظری در مورد وجود و تناسب دستور پخت غذاها در رمان‌ها به چاپ رسید و من می‌خواهم الان و برای همیشه در اینجا به ابهاماتی که در آنجا به روش آمریکایی ایجاد شده بود پاسخ دهم. چهار نوع غذا در کتاب‌ها هست: غذایی که نویسنده برای شخصیت‌ها سرو می‌کند تا بچشند، غذایی که نویسنده برای شخصیت‌ها سرو می‌کند تا نشان دهد که هستند، غذایی که نویسنده برای شخصیت‌ها می‌پزد تا با آنها بخورد، و در نهایت (و اخیرا) غذایی که نویسنده برای شخصیت‌ها می‌پزد اما در واقع برای خواننده سرو می‌کند.
بیشتر کتاب‌هایی که در آنها صحبتی از غذا هست، از جمله رمان‌های کلاسیک قرن نوزدهم، غذاهای نوع اول را دارند. در رمان‌های ترولوپ، سه وعده غذا در روز سرو می شود، افراد و سیاستمداران استیک یا کباب‌بره یا گوشت گوسفند می‌خورند، اما در واقع می‌توان غذاها را به راحتی جابجا کرد و تنها وقفه‌هایی برای وارد کردن روایت، نشانه‌های زندگی و تبادلات اجتماعی هستند تا لذتی خاص: «آقای پرگرین از کباب بره‌اش لذت زیادی برد» یا « با این فکر حتی همین احساس رضایت معمولی که دکتر پترسون از استیک گوشت گاو و آبجویش دارد، نیز محو می‌شود»- در اینجا از غذا برای ایجاد فاصله یا لحظه‌ای برای فکرکردن استفاده شده است. در واقع بشقاب‌های غذا در روایت‌های کلاسیک فواصلی برای تنفس هستند. لحظاتی در داستان های ترولوپ هست که آنچه یک شخصیت می‌نوشد مهم است –کلارت خوب یا بد، شراب پورتر یا پورت- اما غذا برای او از تمام جهات تنها در خدمت داستانش است.
فرهاد زعفری محقق غذا و مدرس دانشگاه
